Afgelopen week las ik 'Het verbond van het water' van Abraham Verghese. Een boek waar ik eigenlijk al een tijdje naar uitkeek, want ik kreeg het boek door verschillende mensen aangeraden en dat is vaak een goed teken. Ook op Goodreads heeft het boek een hoge rating, dus toen ik het boek tegenkwam bij Paagman, nam ik het direct mee naar huis. Wat mij betreft is dit de teleurstelling van 2024 en ik zal vertellen waarom.
Korte informatie
Schrijver: Abraham Verghese
Datum van uitgave: 13 februari 2024
Aantal pagina's: 688
Het verhaal in een notendop
Het verhaal speelt zich af in Zuid-India, begin vorige eeuw. Een jonge bruid reist per boot met haar echtgenoot naar haar nieuwe thuis. Ze hebben elkaar die dag voor het eerst ontmoet bij het altaar. Haar nieuwe echtgenoot is een wat oudere weduwnaar met een zoon en hij is erg zwijgzaam. Hun nieuwe thuis is diep landinwaarts in een wereld vol riviertjes en kanaaltjes.
Het verhaal van Big Ammachi en haar zoon Philipose wordt verteld met op de achtergrond een verhaal over de aandoening die hen bezighoudt en hun leven lijkt te teisteren.
Mijn mening
Ondanks dat ik het boek graag wilde lezen, was het de dikte van het boek dat me in eerste instantie toch tegenhield om het ook daadwerkelijk te gaan lezen. Het boek heeft een aantal dagen in huis gelegen en toen werd het toch echt tijd om het op te pakken.
Laten we beginnen bij het begin: het verhaal speelt zich af in het India van begin 20ste eeuw. Het omschrijft het verhaal van meerdere generaties van eenzelfde familie, een familie die lijdt aan een aandoening: "in elke generatie van deze familie sterft minstens één persoon aan verdrinking". Laat de familie nu in Zuid-India wonen, in een wereld vol riviertjes en kanaaltjes. De stamboom van de familie is zorgvuldig bijgehouden en gaat tien generaties terug in de tijd, het blijkt dat er over alle generaties serieuze waterproblematiek is.
Ik vond het moeilijk om in het verhaal te komen en na het lezen van dit boek was ik nogal teleurgesteld. Ik beschouw dit boek als informatief en waardevol wanneer je meer te weten zou willen komen over de culturele en religieuze geschiedenis van India. Zo gaf dit boek de aanleiding om tijdens het lezen informatie op te zoeken over het christendom in India, de Britse overheersingsgeschiedenis, tradities van de Indiase cultuur, het kastensysteem, de ontwikkeling van de medische wereld in India etc. Ook staat het boek vol met Indiase woorden, maar is helaas geen woordenlijst aanwezig om deze woorden te verduidelijken.
Ik vind dit boek absoluut geen meesterwerk, het lukte me tijdens het lezen echt niet om geïnteresseerd te blijven in het verhaal en de personages. Ik vind de personages weinig uitgediept, ook al volg je hen over een tijd van zo'n zeventig jaar. Een verhaal dat vol zit met thema's als liefde, verlies, rouw, ziekte, oorlog, ouder worden, angsten en alles heeft om richting een goed verhaal te gaan. Ik vind dat het verhaal te veel neergezet wordt als wetenschappelijk proza en daardoor vind ik het moeilijk om echt in het verhaal te komen (en erdoorheen te komen).
Ik heb momenten gehad dat ik in het boek zat en om het verhaal kon lachen en hoewel er mooie beschrijvingen in het boek voorkwamen en ik geboeid werd door de historische feitjes, vond ik het moeilijk om het boek uit te lezen. Veel informatie was irrelevant en het was een uitdaging om dit verhaal te zien als een mooi verhaal. Dit boek is wat mij betreft de teleurstelling van 2024: blijven zoeken naar dat mooie verhaal, maar vooral vastzitten in het wetenschappelijke proza.
*** sterren voor dit informatief waardevolle boek, het verhaal heeft me weinig kunnen interesseren.
Reactie plaatsen
Reacties